domingo, 9 de noviembre de 2008

El día después...


Parece que la pulpada de ayer sentó bien al personal. Pero que muy bien.




Bonita salida la de hoy con 10 bikers, nada mas y nada menos. Buen tiempo, buen ritmo, y .... 45 km. de pistas, caminos y senderos.

Hoy el maestro cedió su puesto, y lo dejó en manos de las nuevas tecnologías. El nuevo maestro se llama OREJON.

Tenemos un montón de fotos. Pondré el enlace cuando las haya descargado.

7 comentarios:

Marin dijo...

Si señor: entre el vino, la trasnocha y los 46 Km(hasta mi casa)la verdad es que llegué con los calzoncillos destrozados. El Orejón bastante bién. Tramos muy interesantes con algunos enlaces un poco coñazo. Faltaba el sello inconfundible del Maestro con alguna recuperacioncita y alguna sesgadita. Además se le notaba un poco alicaido con su ERE. De todas maneras, muchas gracias al poeta de la mariña por su ruta y por ocultarnos que el track desapareció en más de una ocasión

zalozzr600 dijo...

Ahi va el enlace a las fotos.

Video incluido.

http://www.foromtb.com/showthread.php?p=5689186&posted=1#post5689186

Maismar dijo...

El camino es como la utopía: sirven para ...
=========================================


Pues salieron dos días fabulosos, dos días con la misma ruta: el sábado formábamos pelotón 8 Talleristas y domingo 10 S.Pedristas; la ruta merecía la pena repetirla, encantó a cada uno de los 17 ciclistas. Una ruta casi de utopía, le faltaba el mar, pero preciosa.

En este caso fallan las matemáticas eh!: 10 + 8 = 17 ciclistes + 17 bicicletes.

El sábado Albarro fue el marcador y creador del fabuloso recorrido que nos llevó hasta Doel; el domingo al no ir Albarro lo sustituyó el Orejón que nos iba mostrando los pasos del día anterior; aunque a veces tuve que usar con él técnicas de Patrón para avanzar sin alterar el orden de la marcha; sobre todo aquellas que refieren a "la tranquilidad a bordo" y que dicen: "si por cualquier motivo crees estar perdido haz lo que creas conveniente pero, ante todo, la tripulación nunca debe notarlo". Y así tuve que hacer en alguna ocasión pues el Orejón "se va de .utas" por r o p, me da igual, me pareció alucinante por que mientras se va no ves el track, y ya te puedes imaginar .... Pero bueno, en cuestión de pocos minutos o segundos (que parecen horas) ya vuelve a su ser y retoma la marca.

En ambos días el tiempo estubo bastante bien, ella nos visitó tímidamente en alguna ocasión pero nunca nos llegó a dar esos abrazos que tanto gustan cuando ya vas caliente, ummm.

De los detalles del recorrido ya no digo nada pues ya lo comentaron perfectamente los otros foreros y los documentó gráficamente Zalozzr600 en su fabulosos reportajes donde recogió la belleza de este precioso otoño.

Y de la utopía del título ¿qué?, tal vez os esteis preguntando, bueno, pues aunque seguro que lo conoceis la uso para cerrar este post:

La utopía está en el horizonte
cuando yo camino dos pasos
ella se aleja dos pasos.
YO camino diez pasos
y ella está diez pasos
más lejos.
¿Para que sirve la utopía?
Sirve para eso: para caminar.
(Eduardo Galeano)


Boas noites.

Maismar dijo...

A Furón le pasa como al aloe vera, cuanto más se le investiga más propiedades se le descubren.

¡O que terá este home!. ¡Que finca mais ideal!.

Tou buscando comañía para facer vivac unha noite alí ...
como os das COES. jejjeje

El próximo domingo la mítica ruta del botillo en el Bierzo. Paco ya me reservó mi plaza, no puedo faltar; y vosotros os podíais animar ¿no?. Es en Balboa a un paso de aquí.

Bo día.

FURON dijo...

Me cajo na ruta de ... Pensei morrer... a merda esa do orellón ¿tamen marca a canto temos que ir? porque manda Carallo. Nin que o cacharro lle dera unhas as descargas ao Maismar nos collos cando baixa a velocida.
Bueno, agora sin bromas, pasamolo ben. Voume pa terras cazurras todala semana, non sei si terei acceso, xa o sabredes. Pasadeo ben.
Moi boas fotos Zaliño

Xemelgas dijo...

Coincido contigo Furón: moi boas fotos. Muchas gracias, zalozr600, por la paciencia de hacerlas, descargarlas, publicarlas,...

O que non estou dacordo e na túa linguaxe: non é sabredes, é saberedes. E imposible contigo.

E así que perdidos en máis dunha ocasión? Xa o decíamos onte: o miriño pon o GPS na súa casa, da cociña ó baño, e pérdese!!!

Que volva o Maestro!

maestro dijo...

ZALO estas hecho un POFESIIIONAL las fotos muy bonitas, claro que alguno estara pensando con estos modelos como non van sair uns retratos cojonudos.
MAISMAR "yo soy yo y mis circunstacias" (Ortega y Gasset) S.Pedristas y las corredoiras "nuestra utopia".